Het kabinet wil op 1 januari 2013 de nieuwe Wet Werken Naar Vermogen (WWNV) invoeren. Die wet moet een uniforme regeling zijn die meer mensen met een beperking aan werk helpt. Doelstelling is om de arbeidsparticipatie te verhogen om het stelsel van sociale zekerheid te behouden. De staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid heeft een notitie op hoofdlijnen naar de Tweede Kamer gestuurd. In deze notitie zijn de afspraken opgenomen die het kabinet heeft gemaakt met de Vereniging van Nederlandse Gemeenten. De gemeenten moeten de nieuwe wet gaan uitvoeren. De sociale werkvoorziening zal in dit kader moeten hervormen.

De nieuwe wet komt in de plaats van de Wet Werk en Bijstand (WWB) en de Wet Investeren in Jongeren (WIJ). Daarnaast zullen mensen uit de Wajong die kunnen werken en mensen die aankloppen bij de sociale werkvoorziening maar die in staat zijn bij een gewone werkgever te werken onder de WWNV vallen. De Wajong blijft bestaan als vangnet voor jonggehandicapten die nooit kunnen werken. De sociale werkvoorziening blijft bestaan als voorziening voor beschut werk, maar het aantal werkplekken loopt terug. Uitgangspunt van de WWNV is dat werk boven inkomen gaat. Iedereen is zelf verantwoordelijk voor het vinden van werk en het verdienen van de kost.

Wie nooit zal kunnen werken krijgt een uitkering van 75% van het wettelijk minimumloon. De uitkering voor wie wel kan werken bedraagt 70% van het wettelijk minimumloon. Voor werkgevers wordt het aantrekkelijker om mensen met een beperking in dienst te nemen, omdat zij alleen de productiviteit van deze persoon hoeven te betalen. Dat betekent dat de werkgever dispensatie krijgt om minder dan het minimumloon te betalen. De gemeente vult de loonwaarde van deze persoon aan tot maximaal het wettelijk minimumloon.