Een commanditaire vennootschap kent twee soorten vennoten: commanditaire en beherende vennoten. Commanditaire vennoten zijn de kapitaalverschaffers, beherende vennoten zijn de personen die de werkzaamheden feitelijk uitvoeren. Een commanditaire vennoot kan ondernemer zijn voor de inkomstenbelasting. Voorwaarde daarvoor is dat de commanditaire vennootschap een onderneming drijft.

Een commanditaire vennoot wilde de waardedaling van zijn commanditaire kapitaal ten laste van zijn inkomen brengen. De vennootschap exploiteerde onroerende zaken. Een deel van de activiteiten was uitbesteed aan een vastgoedbeheerder. De commanditaire vennoot moest bewijzen dat de vennootschap een onderneming dreef. Hij slaagde er niet in te bewijzen dat de activiteiten meer inhielden dan normaal vermogensbeheer. Gevolg was dat de commanditaire vennoot geen ondernemer was. Omdat de activiteiten niet verder gingen dan normaal vermogensbeheer kon de commanditaire deelname ook niet als een werkzaamheid worden aangemerkt. Het verlies op de deelname kwam daarom niet ten laste van het inkomen in box 1.