Iedere belastingplichtige moet aangifte doen van zijn gehele inkomen, ongeacht waar dit inkomen wordt verdiend. Dat betekent dat ook buitenlandse inkomsten moeten worden aangegeven. Wanneer niet al het inkomen is aangegeven en daardoor te weinig inkomstenbelasting is geheven kan de inspecteur een navorderingsaanslag opleggen. Wanneer het gaat om buitenlandse inkomsten geldt voor het opleggen van een navorderingsaanslag een langere termijn dan wanneer het gaat om binnenlandse inkomsten.
Uit gegevens die de Nederlandse belastingdienst ontving van de Belgische kon worden afgeleid dat de echtgenoot van een Nederlandse belastingplichtige een bankrekening had in Luxemburg, waarop een aanzienlijk vermogen was gestort. De belanghebbende ontkende dat haar echtgenoot een bankrekening in het buitenland had. De inspecteur legde een navorderingsaanslag op vanwege niet aangegeven inkomsten uit vermogen.
De rechtbank vond aannemelijk dat de echtgenoot beschikte over het op de rekeningstandenlijsten van de bank vermelde vermogen. Daarom was ook aannemelijk dat de belanghebbende en haar echtgenoot uit dat vermogen inkomen hadden genoten dat niet in de aangifte was vermeld. Dat betekende dat een onjuiste aangifte was gedaan. Wil het beroep tegen een opgelegde aanslag in zo’n situatie slagen, dan moet de belanghebbende overtuigend bewijzen dat en in hoeverre de aanslag na de uitspraak op bezwaar onjuist is. De enkele ontkenning dat haar echtgenoot een buitenlandse bankrekening had, vormde niet het bewijs dat de navorderingsaanslag te hoog was.
De navorderingsaanslag berustte volgens de rechtbank op een redelijke schatting. De inspecteur was voor 1996 uitgegaan van een rendement van 6% van het gemiddelde saldo van de bankrekening van de echtgenoot. De begin- en eindsaldi van 1996 waren bekend.
De rechtbank vernietigde wel de opgelegde boete omdat de belanghebbende verklaarde dat zij niet op de hoogte was van het bestaan van de buitenlandse bankrekening van haar echtgenoot. De inspecteur slaagde er niet in te bewijzen dat de belanghebbende wel op de hoogte was van het bestaan van de bankrekening.